Rozdział 155

BIG TIME ENDING

To było piękne wiosenne popołudnie. Jedno z najcieplejszych w tym miesiącu, a to już maj. Delikatny wiaterek kołysał drzewami. Wszystko tańczyło do rytmu natury. Marla siedziała z Jo na ławce w parku. Obie pilnowały swoich wózków, a w nich dzieci, które smacznie spały. Odkąd James wyjechał do Włoch, a potem na stałe wrócił do Minnesoty, minęło półtora roku. Z początku pisał oraz dzwonił co drugi dzień, następnie raz w tygodniu. Z biegiem czasu kontakty z nim ograniczyły się dwóch razy w miesiącu, potem jednego aż w pewnym momencie urwały się kompletnie. Od trzech miesięcy nie dostała od niego żadnej wiadomości ani połączenia. Zastanawiała się czy mały Philip pozna kiedyś wujka Jamesa. Z rozmyślań wyrwał ją płacz córki Jo, Chloe. Jo przeprosiła przyjaciółkę i wróciła z córką do domu. Stała się kochającą, ale i bardzo opiekuńczą matką ze względu na jej problemy jakie miała przed zajściem w ciążę z Clo. Marla jeszcze na moment została, a później sama wstała i wróciła do domu.

- Jest ktoś w domu?- spytała gdy otworzyła tylko wejściowe drzwi. Wprowadziła wózek do środka.

- Ja jestem!- Elena zeszła na dół.- Mam nadzieję, że nie obudziłam wrzaskiem małego.- zajrzała do wózka. Nadal słodko spał.- Hmm… śpioszek jak sam tatuś.

- Lecisz do pracy?

- Tak. Mam istne urwanie głowy. Za tydzień jest ważny pokaz mody. Wszystko musi być perfekt zrobione.

- Na pewno dasz sobie radę. Jesteś najlepsza.- uśmiechnęła się. Cassie Lorenz pokonała raka. Gdy doszła do siebie, tak jak obiecała, przekazała całą wiedzę i umiejętności Elenie, ale niestety pół roku później zmarła samotnie w swoim domu. Od tamtej pory Elena się zmieniła. Wydoroślała. Wzięła na barki wielką firmę i idzie jej wyśmienicie. Cassie miała rację mówiąc, że nada się do tej pracy. Elena Henderson stała się panią prezes oraz główną projektantką marki Cascade. Jednak jej dojrzałość ma pewne mankamenty kiedy w ich domu pojawia się Kendall.

- Ale będziesz na premierze? Nie zapomniałaś, że cały czas u mnie pracujesz?

- Lily powiedziała, że zaopiekuje się Philipem.

- No to wspaniale. Ja lecę, pa!- wybiegła z mieszkania. Minęła się z Loganem w drzwiach.

- Bo połamiesz obcasy!- zawołał do niej gdy ją wyminął. Spojrzał potem na swoją żonę.- Zrobiłem zakupy.- podniósł siatkę do góry, aby pokazać ją w całej swojej okazałości.- I tym razem niczego nie zapomniałem.- odrzekł z dumą w głosie, a następnie pocałował w policzek.

- Postarasz się wyrwać z planu w następny piątek?- spytała męża.

- No oczywiście, że tak. Carlos sam musi być przecież na miejscu.- uśmiechnął się.- Dobry z niego szef. Kto by pomyślał, że będę grał w jego serialu.- wziął jabłko do ręki.- Ja lecę skarbie. Pa!- szybko wyszedł.

Tyle rzeczy zmieniło się od kiedy wyjechał James. W życiu każdego nastąpiły zmiany. Marla jest na urlopie macierzyńskim, ale dała się namówić przez Elenę żeby pojawiła się na pokazie. Jest przecież nadal ambasadorką firmy. Jo również jest na urlopie, a Kendall niedługo wraca z trasy koncertowej Heffron Drive. Camille wyprowadziła się w końcu z Palmwoods. Nie mogła już tam dłużej mieszkać. Razem ze swoim już narzeczonym Stevenem wyjechała do Connecticut. Szatynka z Loganem oraz resztą przyjaciół dostała zaproszenie na ślub pod koniec roku. Po rozwiązaniu Big Time Rush, Carlos zajął się reżyserią. Kręci popularny serial, a w jednej z głównych ról obsadził Logana. W dodatku Carlos jest fotografem w firmie Eleny. W końcu wymyśliła jak po tych szkodach, które kiedyś jej zrobił, mógł się w pewien sposób odwdzięczyć. Pracował tam na umowy zlecenie. Bardzo lubił dodatkową pracę i współpracę z modelkami co nie zawsze podobało się Alexie. Lily nie wyjechała z LA, choć nadal coś czuje do Carlosa. Ograniczyła z nim zatem kontakty do minimum. Na razie tylko Marla o tym wie. Collins zajmuje się teraz pracą aktorską. Pracuje ciężko, aby móc w ten sposób zapomnieć choćby na chwilę o swoich problemach. Kiedyś wszyscy mieli tyle problemów, ale teraz życie wróciło do normy.

Pod wieczór Logan i Elena wrócili do domu.

- To nie wypali! To będzie jakaś katastrofa!- powiedziała na wejściu Elena.

- Co znowu się stało?- Marla zeszła właśnie na dół po karmieniu syna.

- Ja się z czasem nie wyrobię do tego pokazu. Jeszcze tyle rzeczy trzeba zrobić! Sala jest w rozsypce. Remont budowy ma być skończony dopiero na środę, czyli w dwa dni trzeba udekorować wybieg i całą resztę. Niektórzy modele to nawet nie chcą ze mną współpracować. Kobiety są perfekt, ale ten Drew to buntuje się na każdym kroku. Bo on w tym nie wyjdzie… Rozumiesz? Będzie stawiał mi warunki. Gdyby nie miał takiej pięknej twarzy to bym go dawno wywaliła.- rozmarzyła się.

- Jesteś pewna, że to koleś odpowiedni dla ciebie?- wtrącił się Logan.- Wygląda na geja.

- Nie jest gejem.- zaprzeczyła zakładając ręce.

- A co było jak go tu przenocowałaś?- przypomniał jej.- On się do mnie dobierał.-Marli wyskoczył uśmiech na twarzy. Za każdym razem jak sobie o tym przypomina to nie może się powstrzymać. Logan to zauważył.- No nie śmiej się. To nie moja wina, że byłaś wtedy w szpitalu i gość pomyślał, że jestem wolny. Znalazłem go półnagiego w swojej sypialni!

- On tylko chciał sprawdzić rozmiar twojej koszuli.- zaśmiała się Elena.

- A na cholerę mu to było?!- uniósł się.- Ja swoje wiem. Ten temat uważam za zamknięty.

- Powiedz jeszcze, że patrzył się na ciebie przy śniadaniu tak jakby chciał cię schrupać.- zażartowała kuzynka.

- Nadal twierdzę, że jest gejem i na takiego wygląda.

- A ty wyglądasz na debila, ale to nie oznacza, że nim jesteś, wiec go nie oceniaj.

- Ooooo!- wyszczerzył się brunet.- Dziękuję, że pierwszy raz od dwóch lat powiedziałaś, że nie jestem debilem. Wydałaś się siostrzyczko.- wystawił jej język.- Idę wziąć prysznic.- poszedł na górę.

- Czasami nie potrafię się przy nim kontrolować.- powiedziała Elena do Marli.- A po tym całym fashion weeku umówię się z Drew.- pomyślała głośno.

- Powodzenia. Wtedy się przekonasz czy jest rzeczywiście tym gejem.- uśmiechnęła się- Nie mam nic przeciwko, ale…

- Marla!- szturchnęła ją łokciem.- Drew jeszcze będzie mój.

Alexa dawno nie widziała się z Lil. Od jakiegoś czasu ich kontakty się rozluźniły. Nie była w stanie sobie przypomnieć kiedy koleżanka była u niej ostatnio. Blondynka miała ostatnio dużo pracy, więc wtedy jej to tak nie przeszkadzało. Jednak gdy od dwóch dni ma wolne, dotarło do niej, że coś jest nie tak. Sam Carlos nie wiedział co się z nią dzieje. Alexa postanowiła wybrać się do niej, aby złożyć jej niezapowiedzianą wizytę. Lily niepewnie otworzyła jej drzwi.

- Cześć Lily.- uśmiechnęła się.- Nie wpuścisz mnie?

- Wejdź…

- A co ty taka przygaszona? Jezu, jak ja cię dawno nie widziałam. Przepraszam, ale przez tą pracę to ja kiedyś oszaleję.- pozwoliła sobie usiąść na fotelu, które zazwyczaj zajmowała.

- Ja też ostatnio dużo pracuje. Od rana do wieczora nie ma mnie w domu.- podrapała się po głowie.- Chcesz się czegoś napić?- spytała. Ciężko było jej ukryć fakt, że wizyta Alexy w jej domu trochę ją zaskoczyła. Poczuła nagłe wyrzuty sumienia.

- Nie, nic mi nie rób. Powiedz lepiej dlaczego się nie odzywasz. Wiem, że byłyśmy zajęte, a ty jeszcze w międzyczasie byłaś w Europie i w ogóle… Ale nawet nie zadzwoniłaś.- brunetka nie odpowiedziała.- Hej? Co się z tobą dzieje? No przecież widzę.- podeszła do niej.

- Ja tak dłużej już nie mogę! Postanowiłam!- zeszkliły jej się oczy.

- Co? Jak to? Co ty gadasz?- zmarszczyła brwi.

- Nie wytrzymam dłużej. Pękłam. Teraz jestem pewna. Nie mogę dłużej tak żyć. Przykro mi.- położyła dłoń na jej ramieniu.

- Ale o czym ty mówisz? Powiesz mi wreszcie?- cała już chodziła z nerwów.

- Nie mogę żyć w Los Angeles, bo ja nadal kocham twojego męża. Przepraszam…- spuściła głowę.- Najlepiej będzie jeśli teraz stąd wyjdziesz. Do Alexy powoli dochodziły te słowa. Nie wiedziała co czuć. Na pewno czuła się z tym dziwnie. Nie wiedziała co powiedzieć. Przekuła na wylot Collins ostrym spojrzeniem, a następnie bez słowa opuściła jej mieszkanie.

* TAM TAM TARARARAM TATAM!!! TUTUTUT TUTUUUUU! TRALALAAAAA!!!

Witajcie! Witajcie! Witam Was gorąco w czwartej i niestety ostatniej części, Nie mam dziś zamiaru rozmawiać o fabule, ponieważ mam kilka spraw do przekazania. Formalności bla bla blaa :P Ten rozdział był tylko takim wprowadzeniem. Małym podsumowaniem tego, co działo się w tej wyrwie czasowej, półtora roku. Wiecie co robią teraz nasi bohaterowie. Wiecie, że James urwał kontakt i znacie imiona dzieciątek :)

Chcę Was przed czymś ostrzec, a raczej poinformować czy też uprzedzić. Tak. Uprzedzić to najlepsze określenie. Niektóre rozdziały będą dość krótkie. Zdarzą się perełki, ale przygotujcie się na niewiele na raz. Proszę nie marudzić. Lepiej tyle niż nic. W końcu ten blog mógł być już skończony. Dobijamy do 200 rozdziałów! Trzeba było to jakoś rozbić.

Kolejna sprawa, zauważyliście pewnie nowy wystój bloga. Koniecznie mi napiszcie czy Wam się podoba! Miałam problemy z dobraniem kolorów. Czemu? Bo robiłam najpierw projekt na lepszym komputerze, a jak przyszło mi pracować na swoim, kolory były zupełnie inne ( beżowe tło zamiast szarego o.O? To dlatego może widzieliście wcześniej pomarańcz, a ja łososia..) Dlatego z czasem może niektóre rzeczy zmienią swój odcień odrobinę. No i wersja mobilna mogłaby być inna, ale już się nie żalę... 

Banner. Lucy nie żyje, więc nie ma sensu trzymać jej na bannerze. I proszę nie insynuować, że to przeznaczenie, że Elena jest obok Jamesa. Elena stała się ważną postacią i musi tam zaistnieć,a tylko te miejsce było wolne, Gdy pokazałam Wam tamten stary banner za pierwszym razem, też kombinowaliście i się nie udało, więc nie kombinujcie teraz. Ona po prostu musi tam być :D

Definitywnie publikacje nowych rozdziałów będą odbywać się w środy!!! I choćby jak bardzo denerwująco krótki byłby rozdział, nie dodam kolejnego w sobotę. ( ale ta Marla się rządzi swymi zasadami...)

Sprawa ostatnia. Napiszę o tym jeszcze na TWTN ( ps wchodźcie tam i czytajcie- zapraszam ), ale pewna rzecz się zmieniła jeśli chodzi o SPAM. Pewnie zauważyliście, że zakładka Do Czytelników pękła w szwach od komów i już nie pojawiają się nowe,,, od teraz można SPAM zostawiać pod najnowszym rozdziałem. Zakładki nie usunę, bo Wasze komy są dla mnie cenne niezależnie od tego czy są stare czy nie :*

I to by było na tyle. Trzymajcie się do kolejnej środy i nie zapomnijcie o komentarzu, a myślę, że jest co komentować :P

PS Widzieliście me przesłanie pod oknem komentarza? :D