Rozdział 56

Carlos siedział na kanapie i dochodził do siebie. Wciąż czuł się źle, a choroba to spotęgowała. Logan pojechał po leki dla przyjaciela. Kendall z Jo siedzieli na dole oraz dotrzymywali mu towarzystwa. James niespokojnie siedział na kanapie pijąc kawę. Rzadko ją pił, ale dzisiejszy dzień sprawił, że zaczął pić jej coraz więcej. Nic prawie dzisiaj nie zjadł. Przez cały dzień pił kawę. Trzymał w dłoni już trzeci kubek. Machał nogą nerwowo na lewo i prawo.

- James, ile tej kawy już dzisiaj wypiłeś?- spytał Kendall.

- Kto by to liczył? A ty się po co mnie od rana czepiasz?

- Nie czepiam się. Po prostu od rana nie jesteś sobą. I nie pij tyle kawy, bo cały chodzisz.

- Dawno jej nie piłem, dlatego tak działa.

- Aha…- wstał.- James, chodź na chwilę na dwór. Chciałbym ci coś pokazać.

- Teraz? Naprawdę?- zdenerwował się. Blondyn podniósł gęste brwi do góry i kiwnął głową. Wstał i wyszedł za nim. Kendall zamknął za nimi drzwi.

- Dobra. Powiedz co się z tobą dzieje.

- Ze mną nic się dzieje. Mam gorszy dzień, każdemu się zdarza. Dlaczego tylko ty musisz zawsze zachowywać się jak swoja własna matka? Czy tylko po to mnie wyciągnąłeś na dwór?

- Kogo ty próbujesz oszukać? Jesteśmy przyjaciółmi, przecież możemy sobie powiedzieć wszystko.

- Mam taki pomysł… zajmij się sobą.- w tym momencie przyjechał Logan swoim srebrnym mercedesem.

- To powinno mu pomóc.- przy furtce brunet podniósł reklamówkę z lekami.- Trochę to trwało, bo fanki rzuciły się na mnie w aptece.- spojrzał na ich ponure miny.- Co się dzieje? Mamy taki piękny dzień. Nadal trochę boli mnie głowa, ale po co mam się tym zamartwiać przy tak pięknej pogodzie?- uśmiechnął się pokazując dołeczki. Zatrzymał się przy drzwiach.- A! James...- szatyn został wyrwany z rozmyślań.- Ty jesteś mi coś winien.- skrzyżował ręce na klacie.

- Co? Ja nic nie zrobiłem.- gorączkował się James.

- Spokojnie…- zdziwił się jego reakcji.- W drodze przypomniała mi się, że nasza rozmowa. Wspomniałeś, że warto byłoby popracować nad rzeźbą. Zdałem sobie sprawę, że te mięśnie to rzeczywiście są takie niezbyt pokaźne. Warto byłoby to zmienić. Więc może od następnego tygodnia zacznę chodzić z tobą na siłkę, co?

- Tak…- jęknął.- Pożyczysz mi motor?- wypalił James.

- Twój jeszcze nie wrócił z naprawy?- spytał Logan. Przyjaciel przytaknął.- No dobra… tylko niech wróci cały. Kluczyki są tam gdzie zawsze.- Logan wszedł do środka. James i Kendall zostali na zewnątrz.

- Chcesz jechać na motorze w tym stanie?- spojrzał ze zmartwieniem blondyn.

- Daj spokój. Nic mi nie jest.- zaparł się.

- Może niech cię szofer zawiezie tam gdzie chcesz…

- Jedziemy z nim zazwyczaj wtedy kiedy jedziemy na koncerty. Nie będę do niego specjalnie dzwonić.- naburmuszył się. Wszedł na chwilę do domu po kluczyki. Następnie otworzył bramę, potem garaż. Dosiadł motocyklu i pojechał przed siebie. Bezsilny Kendall wszedł do środka. Carlos siedział na kanapie z nosem w laptopie.

- Co tam robisz?- przysiadł obok.

- Wstawiam zdjęcia z imprezy na stronę, te jeszcze z początku gdzie wyglądaliśmy na ludzie. Niech się fani cieszą razem z nami.- uśmiechnął się i kaszlnął w rękaw.

- Ty chyba jesteś uzależniony od Internetu…- stwierdził.

- Eh.- machnął ręką.- Patrz ile już mam komentarzy.- Kendall spojrzał w monitor uśmiechając się.

- No ja też już wstawiłem.- dołączył Logan podając tabletki Carlosowi.- Kendall? A co z tobą?

- Czuję, że coś jest nie tak z Jamesem.- nie dopowiedział, że z Marlą również, bo nie był tego pewien.- Idę do pokoju zobaczyć czy Jo nadal śpi.

Kiedy Logan i Carlos grzebali w Internecie, ktoś zapukał do drzwi. Logan podbiegł do drzwi. Przez szybę zauważył, że to jego dziewczyna.

- Mówiłem ci, że jak pukasz to żebyś wchodziła.- przypomniał śląc jej całusa w policzek.

- Wiem, wiem… ale wiesz, że nie mogę. Jest James?

- Yhm, nie.- zawiódł się, bo myślał, że przyszła do niego.- Pojechał gdzieś na motorze. Wejdź.- posłuchała się. Zobaczyła Carlosa przy komputerze. Usiadła niedaleko, aby się nie zarazić.

- I jak zdrowie?

- Głowa boli już mniej. Mam katar i czuję delikatne drapanie w gardle.- wysmarkał nos w chusteczkę.

- Widzę, że macie już czysto.- rozejrzał się.

- Akurat tak wypadło, że dzisiaj jest kolej Carlosa na sprzątanie.- włączył się Logan.

- Jestem niedyspozycyjny, więc zadzwoniłem po odpowiednie służby. I nic nie mów Logan. Wiem, że wy też czasami tak robicie.

- Wiecie co? Postanowiłam, że jednak kupię sobie auto.

- To super. Mogę pomóc ci wybrać?- zaoferował Carlos.- Uwielbiam auta. Pomogę wybrać ci idealne jeśli będziesz miała jakieś problemy.- ożywił się Latynos.

- A co z twoją chorobą?- przypomniał mu Logan.

- Daj spokój…- przeniósł wzrok na dziewczynę i zamknął laptopa.- A jakie byś chciała?

- Jeśli chodzi o kolor to na pewno nie biały, może być srebrny i nie czarny, ale pochodzący pod ten kolor… może grafitowy. Musi wyglądać na smukły i wiecie… taki z opływowym kształtem.- przedstawiła figurę w powietrzu.- Jednak musi być w środku pojemny. Ogólnie musi być dobrze wykończony, mieć dobre radio, wygodne siedzenia, jakieś gadżety… A reszta, to się zobaczy. Jeśli chcecie pójść w poniedziałek ze mną do salonu to byłabym wdzięczna.

- Wróciłem!- krzyknął w wejściu James.- Motor jest cały.- był w lepszym humorze kiedy się przewietrzył. Kupił paczkę kawy, którą dzisiaj dokończył. Kiedy James zobaczył Marlę, jego uśmiech odrobinę zesztywniał.

- Dobrze, że jesteś. Muszę z tobą porozmawiać.- Marla wstała kurczowo trzymając brązową, skórzaną listonoszkę.

- Chodź do mnie na chwilkę…- powiedział tylko tyle i poszedł do swojego pokoju po drodze oddając kluczyki Loganowi. Marla posłusznie poszła za nim.

James zamknął ich w pokoju na klucz.

- Widzę, że nie przeżywasz tego tak źle jak ja…- powiedział James spojrzawszy na jej zwyczajną twarz, która przybrała codzienną minę.

- Myślałam trochę o tym i miałeś rację. Jesteśmy niewinni, więc nasze sumienia są czyste. Nie ma powodów do zmartwienia. Powinieneś zapomnieć o tym co się wydarzyło. Spójrz.- wyjęła z torebki pudełko. W środku był test ciążowy. James podniósł brwi.

- Zrobiłaś test?- pisnął.

- Dla pewności.- wyjęła tester z pudełka.- Wyszedł negatywny. Nie ma powodów do obaw. Nie spaliśmy ze sobą.

- Czy ten test jest w stu procentach wiarygodny?

- Czy ty na pewno chcesz odzyskać spokój ducha? James, ja nie wierzę i ty nie wierzysz w to, że my moglibyśmy coś takiego zrobić nawet jeślibyśmy mieli po nie wiadomo ile promili we krwi. Nie spinaj się tak.- położyła mu rękę na karku. Pod dłonią wyczuła jaki jest spięty.- Jezu… rzeczywiście ty jesteś spięty. Cały jesteś zesztywniały. Usiądź.- wykonał polecenie.- Zrobię ci masaż. Niektórzy sądzą, że mam dar.

- Jeśli ci się uda…- dał jej pozwolenie.

Marla wzięła się do roboty. Usiadła za jego plecami. Przyłożyła prawą rękę na jego klatce piersiowej, aby rozpiąć suwak od bluzy. Zdjęła ją szybkim ruchem. Marla przyłożyła mu potem obie ręce do koszulki przylegającej idealnie do jego umięśnionego ciała. Zaczęła ugniatać przeróżne miejsca. James lekko jęknął z bólu, który pomimo, że sprawiał trochę boleści, potem przynosił ukojenie. Dziewczyna nie zważała na to uwagi. Dalej robiła swoje. Pływała dłońmi po jego sprężonym karku.

- Rozluźnij się…- szepnęła. Jamesowi trochę to zajęło. Czuł na sobie ciepłe dłonie Marli, które z każdą sekundą sprawiały, że było mu coraz lepiej. W końcu rozluźnił się. Dziewczyna miała teraz lepsze pole do pracy. Jamesowi poprawił się humor, problemy wyleciały mu z głowy. Nie pamiętał kiedy ostatnio czuł się tak dobrze. W końcu poczuł, że jednak coś jest nie tak. Położył dłoń na przy swoim udzie i poczuł stwardnienie. W jednej chwili James znowu się spiął, przełknął ślinę. Natychmiast wstał.

- Co się dzieje?- szatynka nie wiedziała o co chodzi. Bała się, że coś mu zrobiła. Coś co sprawiło mu ból.

- Lepiej już wyjdź.- podszedł do drzwi przekręcając kluczyk. Wyszedł szybkim krokiem do łazienki trzymając rękę przy spodniach. Rozczarowana Marla nie zrozumiawszy zachowania przyjaciela, wstała i zeszła na dół.

- Już idziesz?- zadał jej pytanie Logan.

- Tak. Więc widzimy się chłopaki rano w poniedziałek?- Logan i Carlos potwierdzili ruchem głowy.- Sprawdźcie co tam z Jamesem i trzymajcie się. Pa pa!

Opuściła ich mieszkanie nie przeszkadzając w oglądaniu filmu, którym byli przejęci.

* Jak widzicie Marla nie jest w ciąży, ale tu nie chodzi o to czy spali razem czy nie ( choć niby wszystko jest jasne, ale okaże się, że nie do końca). Problem polega na tym co wydarzy się później. Chciałam wstawić kolejny rozdział w środę, ale przypadkowo go opublikowałam i musiałam go usunąć, a nie zapisał mi się cały... no i jednak go nie będzie. Takie usterki. Sorki.
Wypoczywam w Grecji. Niby mam jakieś tu wifi, ale informuję, że Wasze blogi nadrobię gdy wrócę. Kontakt ze mną jest trudny, ale staram się jak mogę ;) Nie wiem czy rozdziały udostępnią się na Google +, bo zazwyczaj gdy biorę autopublikacje to mi nie udostępnia, więc jeśli nie będzie go na Waszych profilach to wpiszcie adres :*

Pozdrowienia z wakacji i jeszcze raz do poniedziałku :*