Rozdział 65

Marla psychicznie nastawiała się na spotkanie z Natalie. Myślała, że to będzie ich ostatnia konfrontacja, która tym razem wypali. Ubrała na siebie w ten parny dzień w spodenki i bluzkę na ramiączkach. Upał był niesłychany. Założyła sandały i pożegnała się z Lucy, która postanowiła pójść dzisiaj do studia. Życzyła jej powodzenia. Marla wsiadła do samochodu. Pierwsze co zrobiła to włączyła klimatyzację. Nie brała torebki. Telefon postanowiła zostawić w samochodzie. Wysłała tylko smsa do Jamesa, że właśnie idzie do Natalie. Nie chciała mieć żadnych przyrządów, które mogłyby wzbudzić podejrzenia. Już po chwili stała przed jej domem. Niepewnie niż kiedykolwiek przekroczyła zazwyczaj otwartą furtkę. Zapukała do drzwi. Po chwili głowa Natalie pojawiła się między framugą a drzwiami.

- Nie będę z tobą dyskutowała.- poinformowała gościa na dzień dobry.

- Nie chcę się kłócić.- wytłumaczyła.- Chcę zaspokoić wyrzuty sumienia.- skłamała tylko po to, aby wpuściła ją do środka. Dla modelki wydawało się to intrygujące. Wpuściła ją.- Musimy porozmawiać.

- Tylko szybko. Logan i ja wybieramy się do parku.- Marla udała, że tego nie słyszała.

- Wolałabym porozmawiać u ciebie.

- Jesteś w moim domu. Hello!- zaśmiała się głupkowato.

- U ciebie w sypialni.

- Bo?- podniosła brew z zaciekawienia.

- Bo ściany mają uszy, okna oczy.- Natalie przez chwilę się zawahała, ale w końcu się zgodziła.

- Widzę, że szybko się uczysz. Nie widzę twojej torebki szpiegowskiej, a wątpię żebyś sobie coś wsadziła do stanika.

- Jeśli chcesz sprawdzić to proszę.- powiedziała Marla wchodząc po schodach.

- Wierzę ci.

- Serio?

- Tak. Nie masz biżuterii ani dodatków, które robiłyby za oczka szpiegowskie i Takie tam.- otworzyła drzwi do swojej sypialni. Powstał przeciąg, bo okno było otwarte. Mleczne firanki delikatnie podfruwały w powietrzu.

- Widzę, że rozmawiam z mistrzynią.- kontynuowała szatynka.

- Dobrze cię znam. Nie jesteś taka bystra.

- Ty mnie w ogóle nie znasz.- zaoponowała.- Za to ja rozgryzłam cię w całości. Jesteś fałszywa i zakłamana. Jesteś zdolna do wszystkiego, aby osiągnąć cel.

- I już to zrobiłam.- zamknęła drzwi.- I trochę zdążyłam się znudzić tym fantem.- przyjęła minę niezadowolonej dziewczynki.

- Robisz to dla zdobywania? Sprawia ci to przyjemność? Satysfakcję?

- Im trudniej zdobyć chłopaka tym cenniejsza z niego zdobycz. A ten nieźle całuje. Ciekawe czy w łóżku jest równie wyśmienity?

- Jesteś obrzydliwa. Chcesz go potem zostawić?

- Ty za to jesteś niedoświadczona o życiu.- skrzyżowała ręce na piersi.

- Przeżyłam więcej niż ci się wydaje. Nie wysuwaj pochopnie wniosków.

- Podobno coś cię tu sprowadza.- zmieniła szybko temat.

- Ty i to video, na którym całuję się z Jamesem. Chyba mam prawo wiedzieć od samej autorki, która tam była, co się tak w ogóle wydarzyło tamtej nocy. I wytłumacz dlaczego to twoja wina.

- Moja wina? Ha! Jeszcze czego.

- Tak się złożyło, że jeszcze tego samego dnia zrobiłam sobie badanie krwi. Wśród śladowych ilości alkoholu wiesz co jeszcze było w mojej krwi? Tabletka gwałtu.

- To moja wina, że ćpasz?- burknęła. Marla zauważyła w jej oczach niepokój.

- Wiesz, że nie, ale jak byłam u ciebie ostatnio miałam okazję znaleźć coś interesującego.- wyjęła z kieszeni jej torebeczkę z tabletką.

- Skąd to masz? Cały czas przy tobie byłam!- Natalie zbladła na twarzy.

- Mam swoje sposoby. Poznajesz tę torebeczkę z twoimi odciskami palców? Dowiedziałam się od Jo o tym jak na imprezie podajesz mnie i Jamesowi drinki, a potem bach! Film nam się urywa. Widziałaś jak James prowadzi mnie do pokoju, bo Jo ci się przypadkowo wygadała, że James coś szykuje dla Lucy. On chciał mi pokazać ten prezent u siebie w pokoju zanim wyszłam. Poszłaś na górę i nas sfilmowałaś.

- Bo potem się zaczęliście całować!- próbowała się usprawiedliwić.

- Przez alkohol i nie wiedzieliśmy co robimy. W dodatku on pocałował mnie, bo był bardziej pijany. Pytanie brzmi co było dalej? Po to przyszłam. Chcę wiedzieć czy poszliśmy razem do łóżka i czy w ogóle coś tam się działo. Dla własnej wiedzy…

- Nie, nic się nie wydarzyło.- burknęła.- W sumie to wycięłam najfajniejszy moment z tego nagrania. Wycięłam ten moment po tym jak cię pocałował…a usunęłam ten, w którym dałaś mu w twarz. On cię przeprosił i położył się na łóżko. Ty obok niego. Zaczęliście gadać o pierdołach i szybko zasnęliście. Znudziłam się, bo nie było akcji, więc poszłam.

- Aha… więc przyznajesz, że uknułaś to wszystko?

- A kto ci w to uwierzy? Ja mam dowody, a ty nie.

- Pójdę z tym na policję.- podniosła woreczek na wysokość jej oczu.

- Teraz na tej torebce są i twoje ślady.

- Masz!- cisnęła w nią torebeczką.- W przeciwieństwie do ciebie ja nie potrzebuję tego.- patrzyła na nią z pogardą.

- To tylko ułatwienie w osiągnięciu celu.

- Logana nazywasz celem?- pokręciła głową.- On też ma uczucia.

- Tak już jest. Drapieżniki zdobywają, a ofiary umierają.- poprawiła włosy.

- To twoje motto życiowe?- wydrwiła ją.

- Niezły pomysł.

- Ja go kocham.- wyznała jej prosto w twarz.

- A ja go wykorzystam.- zaśmiała się jak wiedźma.

- Przeklinam dzień, w którym nasze drogi się skrzyżowały!

- Czy to już wszystko co masz mi do powiedzenia?

- Tak.- odrzekła krótko.

- Będę jeszcze taka miła i odprowadzę cię do drzwi żebyś znów mi czegoś magicznym cudem nie ukradła.

- Nie mam tutaj już czego szukać.- zeszły obie na dół. Natalie otworzyła jej drzwi. Marla wyszła bez słowa. Podeszła do samochodu po telefon i skierowała się do Jamesa.

Szatyn czekał już na nią przed furtką. Poszli na taras.

- Widzisz? Przyznała się do wszystkiego!- podskoczyła z radości Marla.- Narkotyki i jej zryty czerep. Nie, nie mogę już się doczekać kiedy powiem mu prawdę.

- Masz. Wszystko jest git.- z uśmiechem oddał jej swój stary telefon. Przeszli z powrotem na przód. Marla była podekscytowana. W końcu nie wytrzymała i rzuciła się na Jamesa z podziękowaniami. Chłopak złapał ją i obracał w koło. Nie spodziewali się, że wyjdzie do nich Logan. Dopiero jak przestali się kręcić, dotarło do nich, że stoi i im się przygląda.

- I jak się bawicie?- zapytał ich Logan.- Nie martwcie się mną. Kiedy się odwrócę, możecie zacząć się całować.

- Musimy ci coś powiedzieć ważnego.- odezwał się James.

- Co niby? Zostaliście parą?- spytał ironicznie.- No gratulacje!- zaczął klaskać w dłonie. Kendall i Carlos wyszli z mieszkania. Stanęli niedaleko niego.

- Weź przestań z tą ironią. Mamy dowody na swoją niewinność.- wytłumaczył.

- Nie mam zamiaru was słuchać i tego co wykombinowaliście.

- Popełniasz błąd.- wtrąciła Marla.- To wszystko wina Natalie. Ona to wszystko zmanipulowała.

- Akurat szedłem do niej.- wyminął ich i podszedł do furtki.

- Widzę, że się szybko pocieszyłeś. Idziesz z nią na randkę?- jej słowa spowodowały, że się zatrzymał.

- Nawet jeśliby tak było czy nie mam prawa?- wycedził przez zęby. Słońce zaczęło jeszcze mocniej prażyć. James poczuł jak drętwieją mu palce.- Nie chcę na was patrzeć.- wybiegł. James zaczął go gonić. Próbował go złapać i na spokojnie mu to wytłumaczyć. Marla też wybiegła, ale w końcu się zatrzymała. Upał był nie do zniesienia. Patrzyła razem z Kendallem i Carlosem jak oboje biegną. Kiedy James biegł poczuł nagły skurcz mięśni i falę gorąca, która dotarła do jego głowy. Poczuł ukłucie w sercu. Zwolnił natychmiast. Zrobiło mu się słabo. Nogi odmówiły mu posłuszeństwa. Przed jego oczami robiło się coraz ciemniej aż w końcu upadł nieprzytomny...







* Tam tararam tam taaaam :) Nie ma to jak klimatyczna nutka grozy w moim wykonie :) Wiem, że rozdział nie jest specjalnie jakiś długi. Mogę Wam powiedzieć, że w następnym rozdziale zamknie się ten wątek, więc czekajcie na następny. I jak wrażenia? Jak to wszystko się skończy? Czy przyjaciele pogodzą się a rozbite pary znów połączą? Piszcie komentaaarzeee.  
Do środy :*