Rozdział 27

Tydzień później dziewczyna mogła dotknąć kawałek swojej ciężkiej trzymiesięcznej pracy. Otrzymała od Gustavo swoją płytę. Trzymała ją mocno w dłoniach na wypadek żeby nie upadła, nie zarysowała się, ale to było i tak nie możliwe. Nie spuszczała jej z oczu. Dwanaście kawałków swojego głosu było zapisane na tej płycie. Tak szybko potrwało zamienienie demo w ten krążek. Spojrzała na okładkę świecącymi jak klejnoty oczami. Jej najlepsze zdjęcie z sesji widniało na przodzie.  W pastelowej tonacji jej imię i nazwisko z nazwą płyty: Something to be happy. Wiadomość o gotowej płycie rozniosła się po wszystkich dostępnych źródłach: gazet, Internetu, telewizji. Już wkrótce trafi do sklepów.

Pierwsze co zrobiła po powrocie do hotelu, poszła do chłopaków pochwalić się. Wyciągnęła przed nimi piękne opakowanie. Każdy chciał zobaczyć z bliska, dotknąć. Logan powiedział, że jak tylko trafi do sklepów to ją kupi. Ostrożnie oddali jej skarb w obawie, że jeszcze chwila i może się coś s tym stać. Cała piątka cieszyła się gdy nagle dołączyła do nich Lucy trzymając w dłoni jakieś czasopismo.

- A ty co taka dziwna?- zagadała do niej Marla.

- To wy nie czytacie żadnych gazet?- podniosła gazetę lekko do góry i potrząsnęła nią przed nimi.- Otwórz sobie na stronie trzeciej!- wręczyła jej czasopismo. Marla zrobiła tak jak kazała. Kiedy zobaczyła stronę przegryzła wargę i spojrzała na Logana. Chłopak wyczuł, że coś jest nie tak. Spojrzał na stronę. Jego oczom ukazał się wielki tytuł: Logan Henderson z zespołu Big Time Rush z nową dziewczyną. Na dole były ich cztery zdjęcia. Dwa były z dnia kiedy Marla miała wywiad w telewizji. Na pierwszym całowała się z chłopakiem, na drugim wsiadała do jego samochodu. A trzecie było z ich randki jak w strojach wieczorowych szli do restauracji. Czwarte jak przedwczoraj z Loganem i chłopakami pojawiliśmy się na chwilę na mieście.

- Wszędzie te paparazzi…- westchnął Logan. Był trochę zaskoczony, że paparazzi śledziło go przez cały tydzień próbując się czegoś dowiedzieć na temat jego nowego związku.

- I co? Nie denerwuje cię to?- zapytała.

- No niezbyt. Wiesz… musisz się przyzwyczaić do nich i z tym żyć. Tak to już jest, a niedługo sama będziesz popularna, więc to nie będzie jeden raz kiedy wystąpisz w gazecie.

- Pokaż mi to!- Carlos wyrwał czasopismo z jego rąk.- O! Ale sweet. Jesteście parą miesiąca.- zrobił dziubek. Logan zmroził go wzrokiem, uspokoił się ze swoimi wygłupami.- Ok…

- Carlito! Weź czytaj!- pospieszył go James.

- Logan Henderson (l.21) znany wszystkim z boy bandu Big Time Rush ma nową dziewczynę. Niedługo zajęło nam rozszyfrowanie tożsamości tajemniczej, pięknej kobiety. Jest nią Marla Steward (l.20) brytyjska wschodząca piosenkarka zaczynająca karierę w Stanach Zjednoczonych. Już wkrótce będzie można zakupić jej pierwszą płytę. Co spowodowało, że są razem? Tego na razie nie wiemy. Może uwiódł go jej utalentowany wokal? Z występu telewizyjnego, w którym wystąpiła można było przekonać się na własne uszy, że o tej dziewczynie szybko nie zapomnimy. Dla wszystkich fanek Logana to zła wiadomość. Niestety, Logan Henderson nie jest już wolny.

- Przynajmniej nie ma o tobie żadnego złego słowa…- podsumował Kendall. Wspomniał sobie jak Logan był jeszcze z Camille. Dobrze się kamuflowali ze swoim związkiem. Nikt z zewnątrz o nim nie wiedział. A tu wystarczyło jedno dobre zdjęcie, aby zainteresować się kimś. Dla jego związku było już za późno. Szybko się rozniosło, że chodzi z Jo. Z rozmyślań wyprowadził go James szturchając go w ramię, bo wyglądał jakby zasnął z otwartymi oczami. Carlos nadal kontynuował czytanie ciekawostek i koleżance jakie znaleźli dziennikarze.

- Ej!- zwrócił na siebie uwagę Latynos.- Tu jest napisane, że twoja mama była Polką. To prawda?

- Tak, a nie mówiłam wam?- wszyscy zaprzeczyli.- W połowie jestem Brytyjką a w połowie Polką. Po mamie mam talent i urodę, a po tacie… całą resztę razem z kolorem moich oczu.

- Moja babcia miała polskie korzenie.- uśmiechnął się Logan.

- Jakie ten świat mały, co nie?- Carlos wskoczył na kanapę.

- Dobra. Zapomnijmy o tym.- Marla zabrała im gazetę i położyła na stole.

- Właśnie.- potwierdziła Lucy.- Kiedy mamy stawić się w sądzie?

- Za godzinę.- spojrzała na swój zegarek Marla.- Boję się.

- Nie masz się czego bać.- pocieszył ją chłopak.- To on powinien się bać.

Pół godziny później wszyscy zebrali się do dwóch samochodów i pojechali na miejsce rozprawy.

Rozprawa trwała godzinę. Bitters został uznany za winnego spowodowania wypadku oraz wyrządzenia krzywd poszkodowanej. Dostał wyrok roku więzienia w zawieszeniu na trzy lata, pozbawienie prawa jazdy i odszkodowania dla dziewczyny w wysokości jednego tysiąca dolarów. Logan wspierał ją na każdym kroku, co pomogło jej dotrwać do końca. Wrócili do domu. Wszyscy czuli, że mają za sobą jakiś etap swojego życia. Każdy z nich pierwszy raz składał przysięgę przed sądem, ale nie roztrząsali się. Najważniejsze, że było po wszystkim.

Siedzieli w szóstkę na sofie w salonie. James spojrzał po wszystkich i zmarszczył brwi. Założył ręce i westchnął dość głośno, aby zwrócić na siebie swoją uwagę. Oparł głowę wygodnie o oparcie, jednak na darmo. Nikt tego nie zauważał.
- No ja z wami nie wytrzymam!- wyrzucił w końcu z siebie szatyn.- Będziemy tak teraz siedzieć smętni, bo niby z sądu wróciliśmy?- oczekiwał jakiejkolwiek odpowiedzi.
- Co ci chodzi po głowie?- spytał Kendall.
- No ludzie... czas się pogibać trochę na parkiecie. Imprezka? Ale z was marudy...
- Ja jestem za. Tylko po Jo musiałbym zadzwonić. Może wróciła już.- blondyn podniósł się i poszedł do kuchni.
- A reszta?
- Z tobą kocie zawsze i wszędzie.- Lucy puściła do niego oczko. James się uśmiechnął.
- Przyda mi się trochę rozerwać.- stwierdziła szatynka. Logan potwierdził ruchem głowy.
- Ok.- Kendall wrócił do przyjaciół.-Zadzwoniłem. Przyjdzie.-spojrzał na Carlosa, który do tej pory się nie odezwał. Wyglądał na nieobecnego, myślami daleko stąd. Zielonooki spojrzał porozumiewawczo na Jamesa, na co ten przytaknął.
- Carlito!- klasnął w ręce wybudzając przyjaciela z transu.
- C-co?- rozejrzał się po wszystkich.
- Pobudka. Idziemy do klubu.- oznajmił mu.
- Ja nigdzie nie idę.- zaprzeczył. James wybałuszył na niego oczy.
- Nie no!- ożywił się.- Chyba nam kumpla podmienili.- zaśmiał się. Pierwszy raz spotykał się z sytuacją, że Carlos nie chce iść na imprezę. Zawsze był pierwszy lub chętny do takich spendów.
- Ja nie żartuję. Nigdzie nie idę.- przybrał poważny wyraz twarzy.
- A to dlaczego?- wtrącił Logan zaskoczony.
- Bo nie!- wydarł się tak, że Lucy drgnęła. Wstał gwałtownie i wyszedł z mieszkania trzaskając drzwiami.
- A mu co?- podrapał się po głowie Kendall.
- Nie wiem...- odpowiedział James zmieszany.




* Dobra. Seryjka przyjemnych rozdziałów się skończyła. W następnym Wami trochę wstrząsnę. I zajmiemy się też naszym Carlitem :) Do soboty